Η πρώτη ενσάρκωση του Toyota Prius εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο κοινό τον Οκτώβριο του 1995 στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τόκιο ως πρωτότυπο αυτοκίνητο, αλλά η έκδοση παραγωγής του, που ορίστηκε ως δείκτης NHW10, δεν εμφανίστηκε "στις αντιπροσωπείες" μέχρι τον Δεκέμβριο του 1997.
Μέχρι το 2000, συμπεριλαμβανομένου, το αυτοκίνητο ήταν επίσημα διαθέσιμο αποκλειστικά στην ιαπωνική αγορά και μόνο τότε έφτασε σε άλλες χώρες, και αμέσως σε ελαφρώς ενημερωμένη μορφή ("NHW11") - με έναν ισχυρότερο σταθμό παραγωγής ενέργειας και πλούσιο εξοπλισμό.
Το υβρίδιο παρήχθη μέχρι το 2003, όταν επέζησε μιας αλλαγής γενιάς.
Το «πρώτο» Toyota Prius είναι ένα τετράθυρο sedan κατηγορίας γκολφ με αντίστοιχες εξωτερικές διαστάσεις: 4315 mm μήκος, 1475 mm ύψος και 1695 mm πλάτος. Το όχημα έχει μεταξόνιο 2.550 mm και απόσταση από το έδαφος 140 mm. Το βάρος συγκράτησης του "Ιαπωνικού" ταιριάζει στα 1240-1254 κιλά, ανάλογα με την έκδοση.
Αρχικά, το Prius της αρχικής γενιάς ήταν εξοπλισμένο με ένα εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος Toyota Hybrid System, το οποίο συνδύαζε έναν βενζινοκινητήρα 1,5 λίτρων που απέδιδε 58 ίππους και 102 Nm ροπής, έναν ηλεκτροκινητήρα 40 ίππων και ένα πλανητικό κιβώτιο που τα συνδέει μεταξύ τους. και στους τροχούς. Η συνολική του χωρητικότητα είναι 98 "άλογα". Ωστόσο, μετά το 2001, το δυναμικό της υβριδικής κίνησης αυξήθηκε σε 104 "επιβήτορες": η μονάδα βενζίνης άρχισε να παράγει 70 "επιβήτορες" και 111 Nm μέγιστης ώσης, και η ηλεκτρική - 44 "φοράδες".
Η πρώτη "κυκλοφορία" Toyota Prius εκτείνεται στην μπροστινή κίνηση της πλατφόρμας "Toyota MC" με ανεξάρτητη "hodovka" εμπρός και πίσω: στην πρώτη περίπτωση - γόνατα McPherson, στη δεύτερη - σύστημα τεσσάρων συνδέσμων.
Το υβριδικό sedan είναι εξοπλισμένο με σύστημα διεύθυνσης με ράφι και γρανάζι με ηλεκτρικό τιμόνι. Στον μπροστινό άξονα του αυτοκινήτου, εμπλέκονται αεριζόμενες "τηγανίτες" του κέντρου πέδησης και στον πίσω άξονα υπάρχουν απλούστερα "τύμπανα" (στη "βάση" - με ABS).
Τα πλεονεκτήματα του Prius πρώτης γενιάς είναι: αξιόπιστος σχεδιασμός, άνετη ανάρτηση, εύκολος χειρισμός, καλός εξοπλισμός, ευρύχωρο εσωτερικό, εξαιρετική δυναμική στις ταχύτητες της πόλης, χαμηλή κατανάλωση καυσίμου, καλή προσαρμοστικότητα σε ισχυρούς παγετούς και πολλά άλλα.
Όσον αφορά τα μειονεκτήματα του sedan, μεταξύ αυτών είναι: η ακριβή συντήρηση, η χαμηλή απόσταση από το έδαφος και η έλλειψη ισχύος κατά την προσπέραση στον αυτοκινητόδρομο.
